AN GELİR SEN GİDERSİN
Senden kalan senin olsun beni bırak beni bana bırak
Öyle terkedip gittiğin gibi birdaha dönme geri Sitem değil sözlerim artık ağlamıyor bıratığın yeşil gözlerim biliyorum An gelir sen gidersin işte Bugün sensizliğin ilk günü sevdiğim ilk uyanışm Toprağına ekitiğin tohum büyüdü şimdi güller açtı Ayrılığın ilk çizgisini çizdim duvarlara ve anlıma biliyorum An gelir sen gidersin işte Seni hep o bıraktığın yüzünle hatırlarım ve hep böyle ağlarım Ateşten gömlek böylesi birşeymiş böyle de yanmakmış Ne zaman gittin ne zaman yaktında büyüdü yandınım biliyorum An gelir sen gidersin işte ...... |
bırakıp ellerimi gidersin ya arkana bakmadan,
kıvrılıp bir sokağın köşesini
ürkek bir ceylanın tepelerde kayboluşu gibi..
bir dağın üzerime yıkılışı gibi gidersin
sen gidersin,
sensizlik ölüm olur...
düşerim zamansız ölümler celladının eline
savrulup giderim uçsuz bucaksız uçurumların
gün yüzü görmez kuytuluklarında
elimi uzatırım da tutup çekesin diye mahzun,
bakarım gözlerinin derinliklerine çaresiz
düştüğüm sessiz kuyulardan...
oysa ne sana duyuracak sesim kalmıştır artık,
ne de sana koşacak ayaklarımda derman...
bir denizin buhar oluşu gibi gidersin
sen gidersin,
sensizlik ölüm olur...
sen gidersin
rüzgarlar alır sesimi haykıramam arkan sıra
zaman yanıp giden ateşlerin külü olur
buzdan heykellere çarpar sesim
gurbetler büyür dağlar gibi yüreğimde
yollar kaybolur gider önümde
gökkubbenin omuzlarıma çöküşü gibi gidersin
sen gidersin
sensizlik ölüm olur...
ölürüm...
Demiş şair...Arkadaşım yürek yangınını ne güzel dile getirmişsin,ben yokken neler yazmışsın böyle harikasın...