4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1697
Okunma
verdiğin sözlerden utan.
ağlayan bu gözlerden
kaybolan düşlerimden
bomboş kalan ellerimden utan ...
hala seni soran dostlarımdan utan.
sebepsiz doğan korkularımdan
elalemin bana bakışlarından
aşkımızdan sessiz sedasız kaçışından utan ...
utan tertemiz bakan gözlerinin
sabahı bilmez sevişmelerimizin
ve o şefkat dolu yüreğinin
’leş’ gibi kirlenmesinden utan ...
ve ben utanıyorum kendimden;
sana aşkı armağan edip
mükafat olarak yalnızlığı,
yapayalnızlığı kendime ödül biçtiğim için.
Cevap Yaz
