KONUŞUR
Söyleyemem sırdır dertler içimde
Ben susarım gözüm yaşı konuşur Yaratmış yaradan ne hoş biçimde Güzellerin gözü kaşı konuşur Göremedim nazlı yâri düşümde Ayrılıkla yokluk yine peşimde Acılara doydum bu genç yaşımda Cömerdin sofrada aşı konuşur Gönlüme yetmiyor gayrı güçlerim Defterimde doldu taştı suçlarım Şimdi kara değil başta saçlarım Ak düşmüş insanın başı konuşur Gün geçtikçe yeni derde çatarım Gemim su alıyor durmaz batarım Bende uyanmadan elbet yatarım Kabristan da mezar taşı konuşur Deli gönül susmaz gazel okuyor Gece gündüz beni derde sokuyor Al yeşil giyinmiş bahar kokuyor Sevdalı güllerin kuşu konuşur Dost gördüğüm kula gönül açarım Dost olmayan kuldan uzak kaçarım Gönlümden gözüme yaşlar saçarım Dertli kulun bağrı döşü konuşur Zeki Tombul yâre yaktı özünü Sevdiğine hasret koydu gözünü Âşık olan aşkla söyler sözünü Cahil insan laflar boşu konuşur Zeki Tombul |
Şimdilik kısa yazıyorum.Sevgiler bıraktım sayfana,kafana takma,beterin beteri var,Benim evde çalışan ustayı dinleyince,yeniden damay olasım geldi