CANIM YAVRUMUN KABRİ BAŞINDA
Şu an yine kabrindeyim yavrum
Tek başıma bütün sıkıntılarımla Doyamadım sana dayanamıyorum Bayrağın başında dalgalanıyor Sanki hüzünlü ölüm marşını çalıyor Kabrindeki çiçekler kurumuş Sulayan kimse olmamış Dertleşelim seninle annem Yarın anneler günü Koşup gelirdin hemen Hediyenle çiçeğinle Koklardın öperdin beni Koklardım mis gibi tenini Kokunu aradım bulamadım Sesini duymak istedim Aaaaah aaaah duyamadım Yaradanıma yalvardım Ne olur Allahım al beni Dayanamıyorum artık sıkıntılara Çekemiyorum artık dertleri Al beni, al beni, al beni Rahat etsin nankörler Görmeyeyim hiçbir şeyi Allahım ne olur al beni Yaşamak istemiyorum artık İhanetler yalanlar dolanlar Bıktırdı beni yaşamaktan Yavrumun acısıyla yanarken Birde acımasız hain kadın Acı sonu çok yakın İnliyor çırpınıyor Sanki benim hayatımı o yaşıyor Daha çok günaha garkolmadan Ne olur Rabbim verdiğin canı Sen al 10 Mayıs 2009 Karşıyaka mezarlığı Ayten Çıkrıkcı |
Şiirlerinizle ve kısmen yaşantınızla bu gece tanışma fırsatım oldu.
Mücadelenizi ayakta alkışlıyor, yetiştirdiğiniz en az sizin kadar değerli evlatlarınız
için yürekten kutluyor, müsaadenizle saygı ve hürmetle ellerinizden öpüyorum.
İnadına yaşam, inadına mücadele.
Birilerini sevindirik yapmamak için.
İyi bayramlar.Saygıyla selamlar.