Ayrılık Evi
Hayatiyeti sorgulayan gözler vardı
Ayrılık saatinin en çıkmaz anında Yüzüne, acının en giz hali yansırdı, Hiç unutamayacağım veda vaktinde Yorulmuştu yürek, sevdamız biterek. Geç fark edilmişliğin iğrentisiydi, Sevgisiz sevgilileri oynadığımızı bilmeyerek Anlaşıldığında ise yalancıklar, her şey bitti. Ne sarıldık eskisi gibi ne de öpüştük. Hıncımızı kapılara yansıtıp, evden ayrı ayrı çıktık Ev ki evimizdi bir zamanlar, çok severdik Şuan bir saniyesine bile katlanmayı istemedik. -------------------------------sen önce çıktın -------------------------------evimiz yalnız -------------------------------beni hiç dinlemedin -------------------------------evimiz ışıksız. ......... çırak |