YO(Ğ)RULDUM!...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın Ey hayat bir daha gelirsem dünyaya unutma! bir mutluluk borçlusun bana.....
Herkes yalan söylemiş anne!..
Hayat sadece Masallarda toz pembe... Keşke büyümeseydim Çıkmasaydım kollarından Rüzgârın sesi fısıldayamazdı Acılar yoğuracak seni Ve geçecek zaman!... Bir yuvanın bitmişliğinde Bir çocuk nefesine sığındım Yakaladım hayatı onun ellerinde Nerden bilirdim ki Azrail’in soğuk nefesi ensesinde Ölümü gördüm anne!... Bir ağustos soğuğunda Üstelik hayat en güzel deminde.... Tutunmak için yıkılmışlığımda Bir el aradım Bilemedim senden başka her el yalan Bilemedim sevda adına sarıldığım Koynuma aldığım her ten yılan!... İhaneti gördüm anne!.. Üstelik bende ki sevdanın en güzel yerinde... Yoğruldum anne!.. Hayatın hep acımasız tarafıyla Yoruldum anne!... Üstelik su kadar muhtaçken aşka Her sevda yaramı büyüttü Hem de demişken bu sefer başka!... Yüzümde ki gülümseyişleri özledim... Huzura, mutluluğa,sevdaya hasret Bir hayatta güzel günler gözledim... Hayat tamam deyip yorulduğunda Geç kalınmışlık vardı... Bitmişliği gördüm anne!... Ölüm var artık tende... Herkes yalan söyledi anne!.. Hayat sadece Masallarda toz pembe!... ZEHRA BARDAKCI 02/06/2009 |
Çıkmasaydım kollarından
Rüzgârın sesi fısıldayamazdı
Acılar yoğuracak seni
Ve geçecek zaman!...
Offf be Bacim, sabah sabah gam yükledin yine.
Düzelecek hersey, Insallah istedigin gibi olacak bundan sonrasi, hayat hepimize borclu, bir mutluluk alacagimiz hep baki ...
Güzel yüregini ve harika siirini kutluyorum, toz pembe olmasa da eflatun bir hayat diliyorum.