Evrimsel Şiirzaman durdukca içiçeliğimiz ısıtıyor saniyelere böldüğümüz geceleri. sensizlik yaralarım kanıyor her vuslat öncesi üşümem de hep bundan. göçlerim var benim kaçınılmaz, kayboluşlarımızda eksilen bir ay ışığı ömrü, parmaklarım dudaklarında titrek. denize gidiyor nehirler ben sana, şiire duruyorum MZY20090602 |
kayboluşlarımızda eksilen bir ay ışığı ömrü,
parmaklarım dudaklarında titrek.
denize gidiyor nehirler
ben sana,
şiire duruyorum
Kalemden kağıda su gibi akmış duygular.
çok beğendim.şiirinizi.
selamlarım gitsin güzel yüreğinize