zamana asılan tablo
bir kuş uçuyordu kanatları geniş
çok geniş demir yüklü bir anne veriyordu çocuğuna son sütünü iki çocuk bekliyordu biri kız, biri oğlan babaları seferden dönmeliyldi çiçek bahçesi evlerinde,aniden tüm serçeler kalktı uçtular, uçtular doğuya küçük kanatlarıyla su taşıyorlardı yanan bedenlere umut baba döndü seferinden neşeyle sardı çocuklarını kıpkızıl kollarıyla annenin donmuştu sütü ateş soğukluğundaydı an kaçmaktaydı çırılçıplak kız,ateşti önü ve zamana bir tablo asıldı iki yönlü |
sevgiyle kalın
saygılar