İSTANBULEy koynunda uyuduğum sevgili, Hasretinden yanar nice kul, Çok ağırmış ayrılığın bedeli, Ben seni çok özledim İstanbul, Her iki yakan dolu tarih, Anlatamaz seni bir resim bir pul, Seni yaşamak ne büyük talih, Ben seni çok özledim İstanbul. Boğazında kolyeler gözlerinle deniz mavisin, Senin üstünde aşktan bahsetmek bir zul, Aşkı bilmeyeni aşık etmeye kavisin, Ben seni çok özledim İstanbul. Şevket Gültekin |