Prangalı mahkumBir yalnızlık rüzgarı esti tüttün gönlümde Titreyerek sarsıldım duramadım yerimde O anda binlerce ses uğuldadı beynimde Volkan olup da patladı hasretin içimde Şimdi artık beni gölgemle yalnız bırakma Her an sensizliğime sen de prangalar takma Henüz küllenmeden aşk ateşimi karartma Yaraladığın şu kalbime bir de tuz basma Önal Irgıt |