ÇIĞLIK
Sen; Korkarak uyandığım sabahın,
Umutlarıyla oluşan, aydınlık gibisin. Rüyalarıma karışan kâbusun, İçerisinde attığım çığlık gibisin. Sen; Geçmişimde karanlık yasakların, Her dine mensup, mabedi gibisin. Önünde halka kurmuş divanelerin, Cehennemi söndüren ateşi gibisin. Sen; Cennet bahçelerinde bir çiçek, Güzelliğinle destan olmuş, sultan gibisin. Benliğimde acıyla kavrulmuş gerçek, Sanki içimi serinleten Kevser gibisin. 16.03.1999 Ahmet Çelik Ceyhan |