çelişkibir gün hiç ummadığın bir an ben yine gelirim ama sen bekleme bakma kapılara yürüdüğümüz sokaklar ıslaksa hâlâ bilki ben ağlarım yine sana sen diye başladığım her cümlem öksüz şimdi ben gitmedim aslında sendin gönderen şimdi nedenini bile hatırlamadığımız saçma bir inat uğruna bilirim sende kanarsın için için ve yanarsın hâlâ gel desen gelirim bilirsin ama sonra gitmelerimle solar yüzün okyanus çukuru gözlerin alabildiğine mavi umuttan çalmış rengini oysa kahveye çalardı ben bakınca ve aşk yanardı gözlerim değince bakışlarına gitmekle kalmak arasında bıraktım ellerini sarılmalarımız lâl şimdi ben yine bir gülüşle boğarım hüznü sense çocuk yanına saklanır yumarsın gözlerini dur açma sakın! gidemem ki.. Gülay Bulut |