şair şöyle demiş:

"Kılıçla açılan yaralar zamanla tedavi olur, fakat dilin açtığı yaraların tedavisi yoktur."

Dilin açtığı yaralar, bir ömür boyu dahi devam edebilir. Demek dil, kılıçtan daha zararlı ve tehlikeli yıkımlara sebep olabilmektedir. Hatta dilin böylesine tehlikeli oluşundan, böylesine büyük sonuçlar verişinden dolayıdır ki, bir İslâm büyüğü şöyle der:

"Kul hakkı mı daha ağırdır, yoksa dille yıkılan kalp ve gönlü tamir etmek mi daha ağırdır?"

İlk bakışta kul hakkının daha ağır olması lazım. Çünkü kul hakkı şehitlerde bile affedilmiyor. Ama o İslâm büyüğü diyor ki:

"Dilin meydana getirdiği zararın, kul hakkından daha büyük olduğunu ispat edebiliyorum."

"İspat et" diyorlar.

"Şehit ahirete gitmiş, üzerinde kul hakkı var diyelim. Hayattaki bir mirasçısı o şehidin üzerindeki hakkı hak sahibine ödese böylece o şehitten kul hakkı kalkar. Ama bir adam birinin kalbini, gönlünü yıkmış, gıybetini yapmış, ahirete gitmiş. Artık o adamın hayattaki mirasçısı o adama para vermekle hakkını helal ettirmesi mümkün değildir. Çünkü kalbi kıran, dilini kullanan adam ahirettedir. Ahiretteki adamın dünyadakiyle helalleşmesi ancak gelip bizzat özür dilemesiyle mümkün olur" diyor ve aradaki farkı anlatıyor.

Burada Peygamberimizin (a.s.m.) bir hadisini hatırlıyoruz. Peygamberimiz (a.s.m.) çok çarpıcı şekilde bu konuya dikkatimizi çekerken buyuruyor ki: "Siz bana iki şey hakkında teminat verin, ben de sizin Cennete gireceğiniz yolunda teminat vereyim."

"Nedir o ya Resulallah?" diye soruyorlar.

"Yukarınızla aşağınız" diyor Efendimiz. "Yukarınızla aşağınıza sahip olun, gerisine karışmayın. Ben de sizin Cennetteki makamınıza sahibim."

"Ya Resulallah, yukarınızla aşağınızdan kasıt nedir?" "Diliniz ve tenasül organınız" diyor.

Gerçekten de insan yukarısıyla aşağısına, diline ve tenasül uzvuna sahip olursa, o Efendimizin kefaleti altına girer.

Gönül ehli insanlar "Kâbeyi yıkarsan onun tamiri mümkündür, fakat bir gönlü yıkınca onun tamiri mümkün değildir" diyorlar.

Birisi Efendimize geliyor, "Ya Resulallah, bana öyle bir şey haber ver ki, ben onu yapınca Cennete gideyim?" diyor.

Efendimiz adamın hususiyetini bildiği için, diline işaret ediyor, ve "Buna sahip ol, gerisine karışma" diyor. Yani diline sahip ol, gerisine karışma.

Yunus'umuzun da bir sözü vardır:

Söz ola kese savaşı ***

Söz ola bitüre başa ***

Öz ola oğulu aşı ***

Bal ile yağ ide bir söz ***