RÜYAHayret gözümü açar açmaz uyandım Ertelemedim çalar saati Annesine nazlanan bebek gibi Oyalanmadım uykunun en tatlı anıyla Bugün düşünmeden uyandım sıkıcı şeyleri Sabahın köründe kalkıp çıkmadım balkona Hava nasıl ne giysem aceba diye Takıverdim üzerime bişeyler Uydu mu uymadı mı bakmadım bile aynaya Kendime geldim yavaş yavaş Şu sorular takılmaya başladı aklıma Kim hafifletti yükümü bu kadar Kimin eviydi burası,üzerime sihrini yayan Kim dedi bana gitme hep burda kal Kimdi gözümü açmama vesile olan Onu görmek için sabahın olmasına can attığım Hayatıma kimsenin bilmediği renkleri katan Boylu boyunca tam gün yanımda yatan Kimdi dün rüyama giren kahraman |
kalemınızle ıyı yontmussunuz kelımerı
kalemınız daım olsun...