Saçım ağardı belim büküldü baston var elimde Bir elimde tesbihim selavat var şimdi dilim de Garip garip insanlar dolaşıyor gözüm önün de ..................................Onbirinci mola ölüm imiş
Zaman geldi yatırdılar benide teneşir tahtasına Taputumu koydular çaminin önünde sehbasına Cenaze namazı için dostlar girdi saf sırasına ..................................Onbirinci mola ölüm imiş
Şimdi omuzlarda cenaze arabasına gidiyorum İnşallah çok hayır işler yapmışımdır diyorum Kabir azabı çok zordur vallaha bende biliyorum ..................................Onbirinci mola ölüm imiş
İşte dostlarım koydular benide şimdi bu kabire Üstüme de toprak atıyorlar yorulmadan ha bire Hayat böyle bitiyor dostlar gerek yok hiç kibire ..................................Onbirinci mola ölüm imiş
Şimdi günahlarım ve sevaplarımla baş başayım Burda asla torpil yok ki ,bir iki telefon acayım Ya da bir kamp değil ki bir yolunu bulup kaçayım ..................................Onbirinci mola ölüm imiş
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Onbirinci Mola Ölüm İmiş şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Onbirinci Mola Ölüm İmiş şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Olmamış be hocam.Özür diliyorum.Bu yazdığınız onbirinci mola değil.Sonuncu mola bu.Sonuncu molayı siz yazamazsınız.Değil kalem tutmak baston bile düşecek elden.On ikinci ve sonraki molalarda ne yazacaksınız efendim.Son molayı yazarlar ardımızdan.Adını değiştirin efendim.11 nci mola çamlıcada olsun.12 nci Uludağda,13 ncü Abantta......150 nci bir kaplıcada...mesela... ..............Aslında hayatta hiç mola yok...Ard arda bir koşudayız...Emekledik,adımladık...ipi göğüsledik ve son koşumuz da omuzlara alındık. ......Allah selamet versin efendim.
Şimdi günahlarım ve sevaplarımla baş başayım Burda asla torpil yok ki ,bir iki telefon acayım Ya da bir kamp değil ki bir yolunu bulup kaçayım ..................................Onbirinci mola ölüm imiş
SON DURAK..ALLAH HAYIRLI UZUN ÖMÜRLER VERSİN..AMA SONUNDA GİDİLECEK YİNE DE.... ŞİİR İÇİN KUTLARIM.....SAYGILAR....
Dinle bak neler diyor sana yaprak: -Sonun benim gibi olacak toprak!
Dursun Tiftik
ANLATIM OLDUKÇA LATİF...İÇERİK OLDUKÇA ETKİLEYİCİ...MESAJLAR ÇOK ZARİF.. DÖRT DÖRTLÜK BİR ŞİİR ADNAN BEY... YÜREĞİNİZE SAĞLIK...SELAM VE SAYGILARIMLA...
..............Aslında hayatta hiç mola yok...Ard arda bir koşudayız...Emekledik,adımladık...ipi göğüsledik ve son koşumuz da omuzlara alındık.
......Allah selamet versin efendim.