KALDIR AT İSTANBUL'U GÖRMESİN GÖZLERİMKaldır at İstanbul’u, görmesin gözlerim Yandığım söylenmesin,Leyla’ya,Mecnun’a,Ferhat’a,Şirin’e Saklayın bulutlardan gözlerimi,beni ağlamasınlar Kaldır at İstanbul’u içinde sensizliğimle, görmesin gözlerim Kaldır at İstanbul’u, görmesin gözlerim Sokaklar yansımam,duvarlar hatıram olmasın Çamurlu ellerimle çocukluğum ve gençliğim sana değmesin Uçurduğum yaralı uçurtmamın kanadını,sen sarma,bırak sensiz de uçar Kaldır at İstanbul’u görmesin gözlerim Gurursuz ayak izlerim,haber verin gözlerinden Dinler mi sizi,konuşur mu sözünüz bitince Söyler mi bir kaç söz fazladan,bensizliğe düşüp Yoksa vefasızlığı üzerinde olup,çiğner mi geçmişi Dönmek istemez mi,kurduğum hayale Neyse... Kaldır at İstanbul’u görmesin gözlerim |
Dinler mi sizi,konuşur mu sözünüz bitince
Söyler mi bir kaç söz fazladan,bensizliğe düşüp
Yoksa vefasızlığı üzerinde olup,çiğner mi geçmişi
Dönmek istemez mi,kurduğum hayale
Neyse... Kaldır at İstanbul’u görmesin gözlerim
cok güzel. o gurursuz ayak izleri tüm gururunu alir da ayak altina yine de sözünü dinletemez.