SENSİZLİK
Mevsimler geçti kışımı desem baharımı
Yeşerdi yağmurlarla Güneş gören doğa Bir ben kaldım solgunluğuyla Geçmiş mevsimleri anımsatan Kuşlar yuva yapmaya başladı Cıvıltılarıyla Çocuklar neşelendi sokaklarda,bir koşturmaca Göz bebeklerde Bir ben kaldım donuk bakışlarla Her canlı özlemle koştu bahara Umutla kanat çırptı Hedeflenen menzile Bir ben kaldım ayaklarımdaki dermansızlığımla Kafamda öfke yüklü Çatlasın artık Kabaran duygularım Dayanmasın bedenime saçsın her parçamı boşluğun içine tutunacak yer bulamadan dolaşsın sensizlikle |