KÖREBE
Her adımın boğazı düğümlü...
Ağlasam koşabilir miyim senden uzağa? Kokun nasıl bilemem ki;okadar yaklaşamadım daha... Ay dibe vuruyor karanlığımda; Zifiriliklerde umutsuz kalıyorum. Seni görmeye geliyorum her adımda... Her bakışta gözlerinle körebe oynuyorum. Ellerin nasıl tutar senin? Gözlerin aşkla süslenince nasıl bakar? Kim bilir; Eski aşklarında kalmıştır en güzel bakışlar... Ters yönlere akıyor sularımız. Sularımız bulanık,birbirini bulamıyor dağınık... Akıyor zaman yetmemeye,yağmur yağıyor. Islandıkça saklanıyoruz geçmişe... Sen beni başka yerlerde ararken; Ben seni bulmak için başka gözlerden dönüyorum... Körebe oynuyoruz yine... Senin gözlerin kapalı,olduğun yerde kalıyorsun. Yanıbaşındayım oysa... Aradıkça bulamıyor,buldukça itiyorsun... Ruhum yerlerde kalıyor,içimde hafif bir kin. Yüzümü senden uzağa dönüyorum. Başka kimselerde arıyorum seni... Yoksun! Sana dönüyorum; Pes edip körebe oynamaya devam ediyorum... |
Ağlasam koşabilir miyim senden uzağa?
Kokun nasıl bilemem ki;okadar yaklaşamadım daha...
Yoksun!
Sana dönüyorum;
Pes edip körebe oynamaya devam ediyorum...
DOĞRU BİZ KÖREBE OYNUYORUZ ...ELİNİ UZATSA DOKUNACAK KADAR YAKIN GÖREMİYECEK KADAR UZAKTAYIZ...
KENDİMİ BULDUM ADETA ÇOK AMA ÇOK GÜZEL BİR ŞİİR...
HARİKASIN ARKADAŞIM...TEBRİKLER...