Hasreti yükle zamanın eğerine Deh’ le gitsin. Sen imgeleri topla koynuna Şiir şiir Bana gel... Ben türkü türkü çağlayayım
’Telgrafın telleri’ ile haber uçur Karşı geleyim Sen kervancı Ben hancı Gidecek bile olsan Konaklamaya gel
Çalmasın kimse Görmesin dikkat et, gamzelerindeki kuytuyu Yıllar var hasret bu gönül Bırakma yankılarını sesinin Yaban diyarlarda Hüzünlerini göz pınarlarımla suladım Bırakma ne olur Yoklamaya gel
Sayma Saydırma tebessümlerini bilmeze – kadir- Değmesin nazar Eksilmesin dudaklarında karanfillerimin alları Gölgesinde buğulanmasın kirpiklerinin / yalnızlığım Gelmenin adını sen koy Umut güllerimi Koklamaya gel..
Gel Gelişin / gülmeyen umudun muştusu Gel Gelişin / görmeyen gözlerin avuntusu
İster telleriyle gel telgrafın Dilersen gülleriyle sevdanın Umut bahçelerimi suluyorum gün boyu Ezgiler gurbetgurbet Sıla yangınlarda kor kor Küskün anılarını bırak Kendi perişanlıklarında kaybolsunlar En yalın halinle gel...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Gel şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Gel şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.