Sağlıca kal demekten yoruldum
Ama arada bir ara beni diyorsun..
Bir temmuz sabahında alaca güneşte vuruldum
Yaktı güneş
Yaşlı toprağa ninni söylerken
Susuz yazlara boyun eğdim
Biliyor musun?
Biliyor musun?

Rüzgâr yoktu
Ben savruldum, sen savruldun
Bakışlarında duruldum
‘’Yoktun!
Sevdiğim... oysa ben çok erken yoruldum
Geriye baktım ki
Toz dumandan, hilekâr
Ben senden, sen benden ihtiyar.
Ah aşkım!
Her şiirimde gençliğimin baharını yaşadım
Uslan gönül dedikçe
Gedik açılır
kapanmayan yaralar
öyle ki, parçalar saçılır.
Sevdama bıraktım yelkenlerimi
Alabora olan gövdem mi?
Susuyor musun?
Sus!
Zaman tükendi kız’ım
Sözüm düşmez,
Hiledir vakit’e naz’ım
Boş ver
Biliyorum

Hiç bir zaman karşılaşmayacağımı da biliyorum
Bize bundan sonra
Bir mezar, Birde kefen lazım
Martı susuzken denizler ağlasın.