PAZAREmek ve duygu üründür İnsanoğlunun yapısının türüdür Yaşam pazarında alıcısı çoktur Kullanım süresi kısadır Sevgi ve dostluklar bol sürümlüdür Süslüdür yaşam tezgâhında Çıkarlar doğrultusunda Gebedir pazarlık paylarına Emek ve duygu üründür Sunan sunulanlara köledir İşçidir, yüreklidir, tavizcidir Elini verip kolu, bacağı gidendir Malını, kanını, canını verip Mezar taşların bile çalınandır Bedenle ruhunun arasına giren şeytanlarla Doludur yaşam, ölçüler hep kısa boyludur Can alışıktır satımlara, izin verir Yapı taşlarının kırılmasına Sistem içinde boğulmalara O hep kırık bir düğme, yaşam iliktir onu düşürmeye **** yaşam pazarı haftanın günlerinden değildir, ömrünü verdiğin ve pazarın ertesi gönül eteğine atılan neştersiz dikişlerdir... ayşe yayman |
bazen öyle yazıyorsunuz ki
okumaya kalktığım şiirin orta yerinde görüyorum kendimi
her dizede
ah be!
doğru be!
vay be!
diye söylendim
apartmanın dördüncü katından düşe düşe
ölmemeye ve acılarla yaşamayı öğrendik ya
işin bütün sırrı burada
çok beğeni ve sevgilerimle
özlemle