BALTACI...BALTACI… Elindeki iğeyle biledi, baltasının ağzını Çekti yırtık postallarını ayağına Yağlı urganını da attı omzuna Düştü ormanın yollarına… Meşe, kayın,gürgen demedi,ayırmadı birbirlerinden Salladıkça baltayı, indirdi o ölümcül darbeyi. Yok ettikçe hırslanıyordu, kapılmıştı bir kez katliamın rüzgarına. Yankılanıyordu baltanın iğrenç sesi, Anadolu’nun ormanlarına… Kan terleri akıyordu suratından Gözleri dönmüş ,kızıla bürünmüştü bir kere Kıydıkça genç fidanlara Aklı kalmıştı, geride saklananlara… Bu katliam, her on yılda bir devam etti Babadan oğula kalan mirastı sanki Hep yalan-dolan Bir bir devrildiler,her ışığa yükselen… Baltacı bir gün yok olup gitti Baltasını da hurdacı para etmez diye eritti Böylece Anadolu’nun geleceği ormanlar tükenip bitti Ne yazık ki bütün canlar feryadı-figan etti… Ayhansarıkaya |
ŞİİR DÜNYASINA HOŞ GELDİNİZ...
............................................ Saygı ve selamlar..