ÖLMÜŞ ZATEN
çorak içim.
uçsuz bucaksız maviliğe karşın. en çok geçmişin hesabında yorgun yüreğim. artık yazmayacağım zaten. söz etmeyeceğim düşlerimden. "elma dersem çık, armut dersem çıkma"demiştim ya en son hiç kimseye sobelenmedi ve sobelemedi hiç kimseyi.. çok zaman geçti zaten bilen kalmadı soran tanıyan eskiden... ölmüş duyduğuma göre zamanın birinde. belki de yaşamak kadar acı değildir, ölmek.. |