Ecel denen canavarBir zamanlar dalında ben şakıyan, bülbülün idim ne de güzel, günlerdi onlar ne kadar da, eğlendim Kah,sana şarkılar söylerdim kah, ruhuna ererdim Benim de,sevip kokladığım gonca gülüm, var derdim Şimdi; ne o gül bağları bizleri,artık anıyor Ne,dalında bülbüller öten güller, tek tek açıyor Daha, baharları görmeden yazlar, bizden kaçıyor Ecel denen canavar bizi,çiğnemeden yutuyor Önal Irgıt |