Bitirdim İçimdeki Seni
Yaşandı ve bitti sonunda her güzel şey gibi
Sen kırdın bu aşkın kalemini Sen tüketin benim yüreğimi Sabahlara denk sen kan kusturdun ciğerlerimi Ve bu aşkın tek sanığı sensin Aşkımın tek tanığı ben değilim Herkes bilirdi bizi ve imrenir di Herkes bir birine söylerdi Böylesine sevdalar kaldı mı ki? Vardı en son Leyla Mecnun bizdik Ya şimdi? Ne Leyla lık kaldı sende Nede bende mecnunluk Kalmadı bende benden Kalmamış sende senden Değiştik işte herkes gibi Değiştirdik ve bittirdik bu çılgın sevdayı Ne öpüşlerin aklımda şimdi Ne sevmelerin Ne çocuksu küsmelerin Unuttum yırtıp attım defterimden sana yazığım şiirleri Sildim attım yüreğimden sana olan sevgimi Söndürdüm işte içimdeki aşk ateşini Dağladım gözlerimdeki hayalini Kestim bileklerimden tuttuğun ellerimi Ve bittirdim artık içimdeki seni Küllerini savurdum Adını bile bilmediğim uzak memleketlerde Hasan CEYLAN |
Söndürdüm işte içimdeki aşk ateşini
Dağladım gözlerimdeki hayalini
Kestim bileklerimden tuttuğun ellerimi
Ve bittirdim artık içimdeki seni
Küllerini savurdum
Adını bile bilmediğim uzak memleketlerde
değerli şair sevginin büyüklüğü ile son veriyorsun aslında son derken bile nasıl sevdiğin belli volkan gibisin...tebrikler güzel bir haykırış yüreğine sağlık güzel bir şiir okudum.saygılarımla...