ANNE
Çare oldun umut oldun kullara
Acılar içinde dardayım anne Ağlayarak baktım giden sallara Yaktım ciğerimi hardayım anne Sen iyi bilirsin ana yokluğunu Yaradan gösterdi sana yokluğunu Saygı sevgi hürmet çokluğunu Anlatır durursun kârdayım anne Nasıl sevdiğimi bilmez misin sen Akan gözyaşımı silmez misin sen Çağırsam düşüme gelmez misin sen Üşüyorum sensiz kardayım anne Kırdılar dalları güller ayrıldı Gönlüne girecem yollar ayrıldı Öpmeden elini kollar ayrıldı Biterse hasretlik ordayım anne Yüreğimde seni dinliyorum ben Nice dertler aldım inliyorum ben Şimdi daha iyi anlıyorum ben Bilsen şu halimi zordayım anne Anneler gününde kaybettim seni Nasıl bıraktın da terk ettin beni Ölmeden toprağa verdim bedeni Ateşler içinde çordayım anne Masada ki resmin tesellim oldu Baktıkça yüreğim hüzünle doldu Görsen şu evladın saçların yoldu Halimi görmezsin kordayım anne İçimde sıralı bin bir derdim var Hiç kimse olmuyor dertlerime yâr Sende gittin dünya başıma dar Aşılmaz bir çetin surdayım anne Acep ne söylerim hasta babama Sevecen edepli usta babama Nasıl kızacaktır yanlış çabama Enkazlara dönmüş hurdayım anne Sende gördüm vatan millet aşkını Olamaz hiç böyle gönül düşkünü Sen özlemez misin garip şaşkını Irakta değilim burdayım anne Zeki Tombul seni özledi anne Arar sorar diye gözledi anne Vurdu kör nefsini düzledi anne Mezarım başında yardayım anne ZEKİ TOMBUL |