HÜZÜNLÜ AŞK
Ey yüreğimin derin acıları
Şairim diyorsun Suç ne sende ne sevgilinde Zümrütüanka gibi kuştun Bahçelere bakarak bir ah çektim Her nefesimde çıkan kor ateştin Hiçbir şey kendim için değilmiş Sevgilin yüreğinde kuş olunca İçini hep çekersin aheste aheste Bir denizde balık avlamak istedim Hiç adetim değildi Bir fok takıldı oltama Ama çekemedim oltamı İncinir diye Sanki ağlar gibiydi Yaralıydı Bir baktım iki yavrusu Peşine takıvermiş Cirit atar gibiydi Kıyamadım kendisine Ağlar gibiydi Kafasını salıyordu zavallı Anladım birileri tarafında Vuruludğunu Acıdım halline Damlacıklar aktı gözlerimden Serbest bıraktım onları Denizin enginliklerine... Sevgilim geldi gözlerimin önüne Güldü mü güller açardı gül yüzüne Güllerle bölüşürdü yalnızlığını Hep gül beklerdi sevdiğinden Bir de “gül mevsimini”takvimlerinden Bir bilseniz Ne acılar cekti hayatında Güller yeşerdi hayatının dikeninde Ve şimdi acılarını döküyor göz yaşlarıyla... H.Uzun |