TEMMUZ AKŞAMI
Bir Temmuz akşamında sevmiştim seni
Adam gibi sevmiştim Ellerini tutmak için irkildiğimde, İçimde fırtınalar kopmuştu. Sen benim için öyle çok şeydin ki, Yüreğimin yangınlarına su serpiyordun. Çölde susuz kalmış birine Buz gibi su veriyordun. Yapıyordun işte bir şeyler farkında olmadan, Mutluluk veriyordun seven kalbime, Huzur veriyordun benliğime, bedenime Gıdasını senden alıyordu vücudum. Baş ağrısına ilaç oluyor Açlığımı bastırıyordun. Her adımda sen, Her nefes alışta yine sen vardın. Şimdi adını hasret koydum. Kim bilir nerdesin nasılsın. Temmuz akşamlarında ne yaparsın Geceler boyu kulakların çınlar, Yüreğin yanar mı? Beni yakıp giden gözlerin Şimdi uzaklara bakarmı Bülent ÖNGE / Muğla |