AY GÜNEŞ'TEN ÖNCE YANMIŞ
Akşam güneşi ateş biçiminde
Gizemli Ay sanki ona yaslanmış. Kızıl bir gül saklar gibi içinde Sanırım Ay Güneş’ten önce yanmış. ** Güneş sabah, umut insanla doğar Her İlkbahar da yağmurlar yağarmış. Körpe zariftir, zerafetten ağlar. Ay’sa Güneş’e bu yüzden bağlanmış. ** Sırlıdır geceler, giz bunda saklı Yıldızlar hep gizli gizli ağlarmış. Gündüz telaşta,gece bir ayaklı Aşıklara sır veren bir dermanmış. ** Her tik tak’ta nice nefes geçiyor Kızmışta Güneş, verdiği fermanmış. Zaman insana bir ömür biçiyor Hançer gibi Kış,Dünya’ya saplanmış. ** Kara toprak beyaz karla kaplandı Perçinledi nefretini kara kış. Ay çekildi; Güneş gökte aklandı "Cemre" düşmek için Ay’a yalvarmış. ** Toprak kucak açmış her kurda kuşa Hayat toprağa sanki yuva yapmış. Bahar meydan okumus Yaz’a Kış’a Sanki ebedi "ben yaşarım" sanmış. ** Akşam güneşi ateş biçiminde Gizemli Ay sanki ona yaslanmış. Kızıl bir gül saklar gibi içinde Sanırım Ay Güneş’ten önce yanmış. ............. K.Kurultay |