ANAMA
ANAMA
Benim garip anam kuş gibi hafif yüreği Bizim için çarpmaktadır daimi Eziyetlerimize katlanır nice yıllardan beri Etmeye çalışır bizi tehlikelerden beri Heyhat bilemedik bunu, gaflete daldık Büyük hata eyledik isyan içinde kaldık Artık ona ihtiyacımız yok sandık Zaman gösterdi ki bu konuda aldandık Teşekkürümüz bumu olmalı o’na Bizi karnında dokuz ay taşıyana Nedir bizi teşvik eden isyana Başkaldırtan o mukaddes insana Sonra kalbim burulur pişmanlıklarla Affını isterim ben intizarla Merhametin çok geniştir bu itibarla Beni affet ve şefkatle kucakla Sana kalkan eller kırılır orada Senin duanı alanlar kalmazlar darda Sana söz veriyorum burada Öf bile demeyeceğim bir daha İhsan POLAT 13.05.1992 İspir |
sevgi* nin zamanı geçmez...
Hep aynı duygudur yüreğimizde yaşattığımız...
yüreğinize sağlık şair..Güzel bir paylaşmdı...