AHALİNİN HALİ
AHALİNİN HALİ
Ey ahali ne olacak bu ahalinin hali Araba parası vermez ister şoför mahali Aslan gibi yata yata konmak diliyor leşe Öylesine alışmış avantaya, beleşe Can düşmanı olursun ona desen gel çalış Olur mu insan için bundan büyük alçalış Ne bulursa onundur tanımaz günah, ayıp Ne duyarsa duymuyor kulağını tıkayıp Kuyruğuna hafif bas anlamaz şunu bunu Öyle bir köpürür ki dersin Arap sabunu İşine geldiği an nazara alır dini İşine gelmeyince tanrı sanır kendini Bencillikte zirvede, bulunmaz onun eşi Üç kuruşluk menfaate satar dostu, kardeşi Atalarına küfretsen hakaret olsun diye Umuru hiç terlemez de, kabul eder hediye Afrika’da insanoğlu bir kemikmiş bir deri “Göbeği nasıl eritsem” bizimkinin kederi Ciddi meselelere hiç mi hiç ermez aklı Anlayışı tahrip olmuş, basireti pasaklı Burnu tama, beyni fos, saçları yeni ekim Acaibül garaip bir mahlûkat nitekim Herkes süte ak derken o ille de der kara Hasta ruhlu psikopat, gözü dönmüş maskara Semtimizden ayrılıp gideli olgun ruhlar Adam oldu başımıza maymunlaşmış güruhlar Ey atmosfer yırtıl da göklere çıksın ahım Hidayet nasip eyle sen bu halka Allahım İhsan POLAT 13.06.1997 İstanbul |