YAKTINDA GİTTİN ANNE
Canımızdı her zaman, evimizin direği
Evlatlarım diyerek, atıyordu yüreği Her şeyi o öğretti, anneliğin gereği Sen boynumuzu büktün, yıktında gittin Anne Dünyamıza ışıktın, parlayan ay, güneştin Çocuklarına anne, Babama güzel eştin Bilene vefalı dost, sevilen bir kardeştin Sen yeryüzünde tektin, çektinde gittin Anne Bekledin hastayken biz, sabaha kadar baktın Yılmadın çalıştırdın, altın bilezik taktın Sevdin bizi yar gibi, yüreğimize aktın Önce fidanı diktin, söktünde gittin Anne İnan senin yokluğun, deli divane etti Sensiz geçmiyor günler, gecelerimde bitti Düşlerime geldin ya, işte o bana yetti Aklım peşine taktın, çıktında gittin Anne Kollarını açsanda, kucaklasan özledim Gelmezsin bile bile, yollarını gözledim Anıları külledim, yüreğimi közledim Evimize kor döktün, yaktında gittin Anne NİL SARP 7.MAYIS.2009 ANK |
bize dogru yolu gösteren kızsakta üzsekte biz terk etsekte bizi terk etmeyen
merhametsizliğimize vefakarsızlığımıza rahmen yinede herşeye rahmen kalbinde tasıyan
ve şu kainatta karsılıksız tek seven o yüce varlıkları unutmayacağız
kabirleri nur içinde olsun yerleri mekanları cennnet olsun.. kutlarım duyarlı dizelerinizi...
ASİDENİZ tarafından 5/21/2009 8:37:35 PM zamanında düzenlenmiştir.