Değerli arkadaşım... Anlaşılıyor ki gönlün viran bir sevdanın seyyahlığında geçmiş ve iniltileri yansıyor kelimelere... Olsun, en azından sevmeyi ve onun acısını yaşayabildiğine şükret... Düşün ki etrafında aşkı yaşamak isteyen insanlar bile var. Herhangi bir sebeple hiç yaşayamamış ya da yaşamayı unutmuş olan insanlar... Unutma, aşk acıyla endeksli bir enerjinin adıdır. Acı açığa çıktıkça neden, nasıl, niye gibi sorular ve ben onu bu kadar seviyorken, ondan başkası olamaz gibi cümleler dilimize pelesenk olur. Dikkat edin bu tamamen psikolojik bir süreçtir. Bu yüzden hiç tanımadığımız ama tek gülüşüne ya da herhangi bir yönüne vurulduğumuz kişilere aşık oluruz. Aşk bizi ona en muhtaç olduğumuz anlarda bulur; daha da doğrusu biz öyle zannederiz. O bizim en zayıf olduğumuz anı gözler. İçimizde büyütür ve seçtiğimiz kişiye inanılmaz bir değer yükleriz gözümüzde... Ve buna da aşk deriz. Tarih boyunca hep böyle olmuştur.

Aşk iyiyi, güzeli, mantığı, zenginliği, mutluluğu vb. gibi şeyleri sorgulamaz. Bu yüzden de aşkta çoğu kez mantıksızlık ve mutsuz ilişki modelleriyle karşılaşırız. Bir de aşk ile sevgiyi birbirine karıştırmamamız gerekir. Aşk biter, sevgi ise daha sakin ve mantıklı bir süreç ve hissiyattır ve de devamlılığı söz konusudur.

Acınız aşktan dolayı... Sizi anlıyorum. Eğer ki gerçek sorun unutamamanızsa, kendinize soracağınız ilk şey: ben unutmayı ne kadar istiyorum olmalıdır. Durumunuzu normal karşılıyorum. Çünkü bu tepkileriniz olmasaydı aşkınızı günden güne içinizde büyütmüş olmazdınız. Yalnız şunu bilmelisiniz ki aşk yarı yarıya elde etme psikolojisidir. Elinizden uçup giden bir kişinin ardından neden,ben onsuz yapamam, ben bunu haketmedim şeklindeki iç hesaplaşmalara girer ve bunların devamlılığını sağlarsanız, içinizdeki acı ve sahip olamamanın verdiği buhran gitgide artar. Oysa aşk hep bir yerlerde bekler bizi...Önemli olan hayata sıkı sıkıya sarılmak ve durumu normal karşılamaktır. Yaşanan her acı bir gün unutulur unutmayın. Geçmişteki acılarınızın kaçının ilk günkü kadar diri kaldığına dönüp bakın, beni çok daha iyi anlayacaksınız.

Çok güzek ve etkili bir yazıydı okuduğum ve yazdığım deneme ve öyküleri hatırlattı bana. Bir şair ya da yazar için en etkili ve en lezzetli malzemedir aşk... Kimsenin tadına doyamadığı...




Saygı ve sevgilerimle...