MUHTACIZ ASLINDAŞiirle beslenir, giyinir doğa Hanımeli, gül, ortanca, papatya Nazlı, edâlı süsler evreni anlam katar Üzerinde yürüyen, otları ezen ayaklara... Arı ücretsiz çalışır, çalışmasına da İğnesi var diye hep darbe alır kanadına Sinekler her yere konuyor diye Tellerle duvarlar örerler Raketli eller öldürüp Leşini atarlar çöplere Oysa kanı yapışır her yere Kağıtlar, atıklar salına salına Gezinirken boy boy caddelerde... Bülbülü, kanaryayı severler Karganın sesinden ürkerler "Kim ölecek acaba mahallemizden" derler Bilemezler dil altının bağlanmışlığını Doğuştan susturulduğunu... Kediyi, köpeği hep uzaktan severler Bir ciğeri, sütü, ekmeği, kemiği esirgerler Tüylerinden tiksinirler Tavşanın, tilkinin kürkünü giyerler Kaz’ın tüyünden yastık, yorgan diktirirler Zengin ve akıllı görünürler... İnsan aç olsun, tok olsun İçinde doğa, hayvan sevgisi olsun Bilsin ki onların etine değil Bilsinler ki onlar olmazsa Ses’te olmaz, çok yalnız kalırız aslında... ayşe yayman |
Tebrikler