Trabzon boğuyorsun beni artık
Ne yeşilin umurumda ne de denizin
O çok sevdiğim trabzon sporum bile değil umrumda
Unutmak istiyorum kendimi ve herşeyi bir anda

Severek dinlediğim müslüm baba yıda çıkardım hayatım dan
Hani bir şarkımız vardıya seninle
Dünya tersine dönse senden vaz geçmem diye
Ben hem senden hem kendimden çoktan vaz geçtim

Dikdiğim bütün çiçekleri kopardım
Bir tek beyaz güllere dokunamadım
Yıkılmış dağlar misali herşey kalbim de
Artık bu son veda sana beyaz güller le

Kalmışım onlara göre ben çok geride
Bize öğretilenler yalan olmuş bu alem de
Bıraktığım son vasiyetim de
Kimse gelmesin bir tek beyaz güller olsun kabrim de

Yalan sevgilerden sahte yüzlerden
İçi şeytan ama yüzü melek gibi görünenlerden
Sabret bir gün düzelir diye alay edenlerden
Hepsinden geçti de bu yürek bir siz den asla beyaz güllerim