ABDURRAHİM KARAKOÇ BEYÖmrünün her karesinde, Söylediği türkülerin bestesi de, güftesi de, Özü de, sözü de hep gerçeklere ayarlı olan; Notasında kulak tırmalayan ses, Rotasında insanı ürküten Ve endişeye, kuşkuya sevk eden bir işaret, Cümlelerinde yerini sevmeyen, Çiğ ve iğreti bir kelime olmayan; Sırat-ı müstakim üzere olmayı Ve hep öyle kalmayı Kendisine en büyük şeref, Şan ve baş tacı bilen, Yönünü de yorumunu da kıbleye dönük tutan, Ömrü boyunca yatan taşları mesuliyetini idrak etmiş, Manevî değerlerle kendini donatmış Vatandaş haline getirmeye uğraşan, Maveraya ve mâneviyata Sırtını bir kere olsun dönmeyen bir insandır, Abdurrahim Karakoç Bey Yüklü duygularla yazdığı yazılarda da, Sözü en keskin Ve etkili bir şekilde Muhatabının anlayacağı bir biçimde dillendirdiği Buram buram vatan, Millet ve memleket kokan, İnsanı yüreğinden yakalayıp Yükümlülüklerini kuşandırarak Yükseklere kanatlandıran şiirlerinde de Hep akıllı bir cesaretin bizzat kendisi görülen; Kutsala ve kutsiyeti olana, Hak ve hürriyetlere, İnsanî ve İslâmî olana saldıran Ve salyalı ağızlarıyla leke bulaştırmaya uğraşan, Fikirleri bozuk, Fiilleri art niyetli, Düşünceleri yenilenmeye yenilenmeye küflenmeye, Bakterileşmeye başlamış, Dileklerinde bir tane olsun Millet ve memleket eksenli iz bulunmayan, Konuştuklarından asla ve asla haz alınmayan, Aynı küflü nakaratları tekrarlaya tekrarlaya Birbirini yiyip bitiren dişliler gibi Kendi kendilerini bitiren Ve sonu karanlık, Geriye dönüşü olmayan dipsiz uçurumlara götüren İnsan suretindeki yılanlara karşı Bir defa olsun geri adım atmayan bir dik duruş örneğidir, Abdurrahim Karakoç Bey Yüzlerinde, Yüreklerinde, Bahçelerinde, Bohçalarında hayra yönelik tek bir desen, Tek bir lisan bulunmayan, Bulundurmayan; Fakat yalanla gerçeği, Şapla şekeri, Sapla samanı birbirine karıştırıp Kafaları bulandırmayı çok iyi bilen densizlerin, Dengesizlerin, Değersizlerin karşısında dut yemiş bülbül gibi İnsanı utandıran bir sessizlikle kalmamış, Millî ruhun insanı cesaret abidesi halinde tutan Ve mukavemet gücünü besleyerek Onu herkesin imrendiği Ve örnek aldığı, Dostlarının öncü bir uç beyi bildiği, Düşmanlarının ise fikirlerine karşı olmakla birlikte Prensiplerine, Vakarına, Yiğitliğine hayran kaldığı bir gönül eridir, Abdurrahim Karakoç Bey İmanla eylemi hayatın teknesinde yoğuran, Fikir çilesini çeken, Okuduğunu hakkıyla okuyup değerlendiren, Sloganların tuzağına asla ve asla düşmeyen, Hep kendi değerleriyle Ve kendi gibi yaşayan, Gölgede duranların gölgesinin olmayacağını haykıran, Madenî olanı değil Gerçek manada medenî ve manevî olanı Yüreğine ilikleyen, Eğitimi yaratana dönüş Ve yaratılanı terbiyeye yöneliş olarak algılayan, Batılda inat eden kafaları değil Hakka itaat eden kafaları kendine yakın bilen, İlimde, Fikirde, Sanatta derinleşip temelli değer yargılarını Teferruatıyla bilmeyi önemseyen bir çile adamıdır, Abdurrahim Karakoç Bey. Kendini de, Kendine güvenenleri de aldatmayarak, Ha¬kikate kavuşmanın çetinliğini bilerek Ve bu çileyi göze alarak, Yalancı vaat ve umutlara kapıl¬madan, Ruhunu ve kalbini Her türlü yabancı Ve yalancı fikir akımlarına karşı uyanık tutan, Bu yalancı Ve yabancı fikirlere kapılıp Yörüngesinden çıkanları hakikate döndürmek için Olanca gücünü sarf ederek yazan, konuşan, Doğru kararlar alarak yerinde sabır göstermenin, Yerinde en soylu bir direnişin Ve şahlanışın örneklerini veren bir mücadele adamıdır, Abdurrahim Karakoç Bey. Maarifi de, Marifeti de, Erdem ve fazileti de çok önemseyen, İç bünyesinde özümseyen, Kendini aşmaya cehdetmeyenleri yaşamıyor sayan Arif ve âkif bir şahsiyettir; Her şartta ve her zamanda “Fırtınaya karşı yaprak değil, Kökünü toprağın derinliklerine salmış olan çınar dayanır.” Gerçeğine inanmış olup Ulu bir çınar örneği sergilemiş, Her türlü fırtınaya ömrü boyunca kahramanca direnmiştir, Abdurrahim Karakoç Bey. İçinden geleni içinden geldiği gibi dile getirmiş, Desinler diye hiçbir şey söylememiş, Hiçbir şey yazmamıştır. Allah’tan başka hiçbir varlıktan korkmayan Bu yaşayan alperen, Bütün icraatlarını da Sadece Allah rızasını düşünerek Ve umarak gerçekleştirmiştir. Ahmaklara ve alçaklara Allah’ın izniyle hiçbir zaman boyun bükmemiş, Oyunlara gelmemiş, Kendisini yolundan alıkoymak için sunulan Oyuncaklara kanmamıştır. Derin düşünceyle, İleriyi gören, Olacağı sezen zekâsıyla, Tesirli kelamı Ve bazen gül gibi uzattığı, Bazen gülle gibi attığı, Bazen de mızrak gibi tuttuğu kalemiyle Mazlumun savunucusu, Tek kaygısı para, menfaat, Tek düşüncesi üçkâğıt, Tek işi zulüm olan zalimlerin hasmı olmuştur, Abdurrahim Karakoç Bey. Okumadan yazmadığı, Bilmeden söylemediği için Yazdıkları hep okunmuş, Söyledikleri tutulmuştur. O halk edebiyatının yaşayan en büyük şairi, Nefi’den sonra en büyük hiciv üstadıdır. Şiirleri insanı uyandırır, Koşturur, Coşturur, Düşündürür, Dillendirir, İnsana mukavemet gücü kazandırır. Aslını, atasını hatırlatır, İlmi artırır, İmanı kuvvetlendirir, İnsanı yüreklendirir. Ülkü, Ülke, Vatan, Millet, Bayrak, Maneviyat, Onun şiirlerinde gerçek anlamını bulur, Okuyanlara yitirdiklerini buldurur. Maziyi hatırlatır, İstiklâli önemsetir, İstikbalin nerede olduğunu gösterir, Abdurrahim Karakoç Bey. “ Ezanlar ebediyen okunsun, Bayrağımız kıyamete kadar Güzel yurdumuzun üzerinde dalgalansın, Vatan bölünmesin, Camilerimiz, Kışlalarımız kapanmasın, Hürriyetimiz elden gitmesin, Birliğimiz dağılmasın, Gücümüz zayıflamasın, Dostlarımıza umut ve güven verelim, Düşmanlarımıza korku salalım” diyerek, Olması gerekenleri, Herkesin anladığı dilden Olanca samimiyetiyle muhataplarına iletir, Abdurrahim Karakoç Bey. Türkçeyi en iyi bir şekilde bilen Ve şiirlerinde, Yazılarında hizmetimize sunan, Millet şuuru gibi Dil şuurunu da vazgeçilmez bir değer olarak gören, Milletiyle ve bu milletin hakiki evlatlarıyla Tam bir kafa ve gönül bağı kuran, Sanatını ezelî Ve ebedî gerçek sanatkârın hizmetine veren, Benini yok saymasına karşılık Benliğini her zaman var kılan, Zalimlere karşı bütün vakarını kuşanan, Tefekkür sahibi olduğu kadar Tevekkül sahibi de olan, Dünyada dünyalılara değil Dünyayı da yaratana bağlanan, Dostuna tam dost, Hakkın ve halkın düşmanlarına ise çok yamandır, Abdurrahim Karakoç Bey. Düşünmek, Fikir üretmek, Fiillerini daha bir disiplinli hale getirmek, İdealist ve insanlığa faydalı olmak, Her zaman yüksek fikir ve düşüncelerle yükseklerde uçmak, Yüreklerde yeşerip açmak, Bütün zamanını güzellik ve erdem üretmekle değerlendirmek; Çöl kuraklığındaki gönüllere yazılarıyla, Şiirleriyle hayat kaynağı olmak, Gerçeklerin yoluna sular gibi çağlayıp akmak, Dostları ve yarenleri için kendini unutmak, Maddi ve dünyevi ihtiras nedir bilmemek, Bizleri ötelere doğru umutla taşımak, Sorumluluk, Soyluluk ve saygıyla yoğrulmak, Aklıyla duymak, Yüreğiyle bakmak, Bilmek için gayret gösterenlere Her zaman bir ışık yakmak, Dağıtan, Bölen, Parçalayan değil toparlayan olmak, Az sözle çok şey anlatmak, Mükemmelliklere, Orijinal güzelliklere Etik ve estetik özelliklere kucak açmak, Bilmediğini de bildiğini de çok iyi bilmek, Bildiklerine uygun yaşamak, Laf değil icraat, Şamata değil, faydalı işler gerçekleştirmek, Vakarını ve ağırlığını sürekli korumak, İnsafı, İdraki, Saygıyı, Seviyeyi inadına yeşertmek, Mazlumların yanında olup Konuştuğu zaman yüksekten değil Fakat yürekten ve yürekli konuşmaktır, Abdurrahim Karakoç Bey. Kısacası, Örneği pek fazla bulunmayan, Dostluğundan emin olunan, Sözlerine güvenilen, Dürüstlüğü örnek alınan, Gayretine gıpta edilen, Ahlakına hayran kalınan, Mertliği dillere destan olan, Şiirleri ezbere bilinen, Ferasetinden, Cesaretinden övgüyle bahsedilen, Doğduğu günden beri Hep sırat-ı müstakim çizgisinde yürüyen, Yükümlülüklerini çok iyi bilen, İlmî, İnsanî, İslamî, Yerli ve millî özellikler taşıyan, Ahdine sâdık kalan Ve sadece kendine benzeyen bir güzel insan, Bir büyük şair-yazardır, Abdurrahim Karakoç Bey. Durdu ŞAHİN |
Ve şiirlerinde,
Yazılarında hizmetimize sunan,
Millet şuuru gibi
Dil şuurunu da vazgeçilmez bir değer olarak gören,
Milletiyle ve bu milletin hakiki evlatlarıyla
Tam bir kafa ve gönül bağı kuran,
Sanatını ezelî
Ve ebedî gerçek sanatkârın hizmetine veren,
Benini yok saymasına karşılık
Benliğini her zaman var kılan,
Zalimlere karşı bütün vakarını kuşanan,
Tefekkür sahibi olduğu kadar
Tevekkül sahibi de olan,
Dünyada dünyalılara değil
Dünyayı da yaratana bağlanan,
Dostuna tam dost,
Hakkın ve halkın düşmanlarına ise çok yamandır,
Abdurrahim Karakoç Bey.
ÇOK UZUN OLMUŞ VE NESİR GİBİ ŞİİRİNİZ..GÜZEL OLAN BİR BÜYÜK ŞAİRİ VEFA İLE BU KADAR UZUN ANLATMANIZ...SELAM VE SAYGILARIMLA...