RUH VE CANİ'LİK
göz yaşlarım denizim oldu
boğdum denizimde kaybettim sevdiklerimi saymadım tutuğum yaslı günlerimi unutamadım caniliğimi dağlara çıkardım uçurumlardan attım tufanlara kattım zehmeri ayında gül arattım mil çektim gözlerine gündüzlerini geceler gibi kararttım en argo kelimelerle aşağıladım olmadık cezalarda sınadım ruhumdaki caniliği soğuyamadım bitmedi yasım görmesin diye doğan güneşi batırdım yön verdim rüzgarlara çiçek açtırmadım dallara hasret koydum bahara teslim ettim cani aşklara soğuyamadım bitmedi yasım zebaniler getirttim cehennemden sırat köprüsü kurup altında ateşler yaktırdım kendi dumanıyla baş başa bıraktım kendinde kendini boğsun diye soğuyamadım yinede bitmedi yasım kurtuluşu aradım sevgilerden sevgililer getirdim okşattım sevdirdim güzel nameler söylettim güzel bakan gözler verdim mis kokulu tenleri önüne serdim türlü cıvıltılarla neni söyledim açtım bağrımı istemiyorsan vur dedim yığıldım ayaklarının önüne tekmelerine sonsuz sayılar öğrettim yok etmek istedim gölgemi kızgın çöler ortasında bırakıp geldim bedenimi kurtulurum diye acıdan yastan cani ruhtan......... MUHTAR GAZİ 30/04/2009 |