TİPİK BİR GURBET AKŞAMI

Bugün sarmıyor ne büyüklerin hoş sohbeti
Ne de akranların geyik muhabbeti
Karşıma kuruldu şimdi heybeti
Avutamaz oldum içimde büyüyen bu gurbeti

Kulağını açta iyi dinle yar
Bunaldım sonunda anlatacağım
Yalnız sıkı dur ki gelmesin zarar
Elimde olmadan atlatacağım

Beynimde biriken yığılan bir, bir üstüne
Bir yokluğa bir insafsızlığa öfkem
Ve işi, ekmeği dengesiz dağılan ülkem
Sürüklüyor aşkı antik bir heykelin beton büstüne

Düşünsene neden ayrılırız sevdiğimizden
Bir lokma afiyettir gurbetten muradımız
Ne sebeple yabaniye, ameleye çıkar adımız
Bakamayız kendimize dönmeye evdiğimizden

Her şeyi hazır olan ne anlasın çektiğimizi
Ama önemi yok dert etmeyiz bunu
Bizi asıl üzen ise tırnakla söktüğümüzü
Bir hiç saymasıdır. Nasılda kaldırır burnunu

Bir yandan hasret bir yandan kahır
Neresine nasıl kifayet etsin sabır
Gündür gelir can boğaza takılır
Benden geriye kalır ancak bu birkaç satır

İhsan POLAT 23.12.1997 İstanbul