"Yaşam şuncağız bir şey işte
altı çizilmiştir kimi satırların"
demişti Emirhan Oğuz ateş hırsızları söylencesinde...

evet yaşam şuncağız birşey işte ve bu kısa ömüre en çok hayalleri sığdırıyoruz...
sevgilinin o esmer üşüyen ellerini
zemheride umudun tutturulduğu saçlarını
belkide altı çizilen satırlarımız hayallerimizdir..

"üzme kendini bu kadar
sana umudu öğretmeyenlerin suçu mu var
bak yeryüzü ne kadar geniş
ne kadar dar
Dur
akıtma gönlüm yaşını
gözünden öpecek bir yer bırak
oy bana en yakın
bana en uzak
sevgili yar
Hasretine vur beni"

demişti arkadaş Zekai Özger...
ve hayal dediklerimiz umutsuzluklamı çevrilir hep
ve her hayal sonrası umutsuzlukla boyun büküp
kül rengi şiirlermi yazdırır
umudu öğretmeyenlerin suçu yokmu sahi?

hayal işte..
mahpus şiirleri düştü aklımda
sevda şiirlerine uyarlıyorum her dizeyi
ve şimdi son mısrada da "hapsolsa" kelimesini görünce bunlar dizildi nedense...
umutlar hayallerden büyük olsun hep

kalemine ve yüreğine sağlık kardeşim
sevdim bu şiiri...