Keşke..."keşke" demenin bir faydası olsaydı...
gidiş, o gidiş
gitti gençliğim gecelere sığmayan hayallerim uğruna dünya’ya kafa tuttuğum aşklarım, geçip gitti.. acı bir tebessüm şimdi aşk dediğim, hani, uyku tutmazdı ya onu düşünürken koskoca bir yalan... her gün yeni bir marazaya uğrak yeri olmuş bedenim heyhat!.. bitti... bir hazin son bahar da şimdi ömür yolculuğum... tükenirken bir, bir içimdeki ışıklarım hain çarkında zamanın devrildikçe dağlarım çocukluğum bir damla yaş olur buğulaşır gözbebeklerimde... hiç binemediğim bisikletim hiç olmayan siyah beyaz topum ve hep özlediğim sevgilim şakaklarımda aklara karışır... yorgun bir martı kanat çırpıyor yüreğimde akşamlar hüzünbaz şimdi akortu bozulmuş kemanım "keşke" diyor "bu gün ki aklım olsaydı" ve inceden, inceye yaralarım sızlıyor... keşke... "keşke" demenin bir faydası olsaydı şimdi. Mehmet Sabri Kılıç 28 Nisan 2009/İstanbul Vakit, hüzün yağarken... |
şiirinizi gerçekten çok beğendim...henüz edebiyat alanında eleştiri yapabilecek kadar çok bir bilgim yok ama bu şiiir bi harika...