Adı güldü..
adı güldü..
varlığı güldürürdü yokluğu öldürürdü.. ne kara toprağa benzerdi bakışı ne yeşil yapraklar gibi açardı.. garip bir hal alırdı beni onu görünce.. kızıl ve ateşli.. adı güldü kendi yalandı.. koklasan kokardı güller gibi.. dokunsan solardı.. bir yaban çiçeğine benzerdi hep hiç el değmemiş berrak sular gibiydi.. susunca herşey dururdu o an gök yüzü kızarır utanırdı suskuluğunun karşısında.. adı güldü ve şimdi öldü.. |
güzeldi duygu aktarımı
kaleminiz daim olsun
şiir fonuna dikkat ederseniz iyi olur şiir
çok zor okunuyor