Güldürmedi mevlam
Güldürmedi, Mevla’m,
gönül ağlar durur, yasından, göz yaşlarım, sel olur. akar, yüreğime, sevdalısını unutmadığından Ağla, gözlerim ağla, yaralı gönlümü, durma dağla, gönül suskun, kendi hatasından, bak ben karalar bağladım, ey gönül , sen de bağla. ---------- Güldürmedi Mevla’m yıllar geçti zamandan, Dert doldu gönül hep ömrüm geçti yalandan, Neyler bu gönül, artık vaz geçse ! huyundan, Kim olsa sever her yıl, aşk yok da yalandan. (Mef’ûlü / Mefâîlün / Mef’ûlü / Feûlün ) A.Yüksel Şanlıer 24 Nisan 2009-04-25 ANKARA |
şiirinizin aruz vezni de düz şekli de ayrı birer güzellikteler
çok güzeldi efendim
kaybolan çocuk tarafından 4/28/2009 9:25:35 AM zamanında düzenlenmiştir.