GÖZ KIRPANLARParmak uçlarının sürümü kadar peçeteye Yağlı, portakallı Bir balona nefesin kadar yaşam Dokunmak kadar kısa Anlamak kadar derin kuytu koylarında... Yosunlu taşlara güvenme Akan nehirler seni de götürür Tarihi mozaikler süstür, Her karesinde neler gömülüdür... Dokunmak anana, babana Ağlamak omuzlarında kana kana Kaybolmak, toplu iğne olmak Bazen gerekir insanoğluna... Sanma ki eskici satamaz seni Sanma ki bileğici bileyleğemez Törpücücü örseleyemez hüzünlerini Geçen asude günlerini... "Babam! seni çok özledim, ayak seslerini Burun kanatlarını oynatışını, gözlüğünün Üstünden bakışını, bu evi ararsın deyişlerini Son nefesinde bile, bana bebekmiş gibi gülümsemelerini... Ne çocuklarıma sen gibi dokundum Ne de yaşamın ucundan tuttum Yaşam hep süpürge oldu elimde Süpürdükçe, tozlarında boğuldum... Hayat hep ısırdı çene çukurlarımdan Oysa hep sen saklıydın, Bilemedim dokununca diş izleri kalanlardan Yalnızlığım dut kurusu, pekmezi arayışlarımdan... Sardunyalara, maydonozlara komut verdim Her akşam üstü boynunu büksünler istedim Senden sonra balkonum da hep fesleğen besledim Kokusunda seni özledim, dilendim, babam! dedim!... Gül incesi yapraklar düşürdüm göz kirpiklerime! ayşe yayman |
Her akşam üstü boynunu büksünler istedim
Senden sonra balkonum da hep fesleğen besledim
Kokusunda seni özledim, dilendim, babam! dedim!...
Gül incesi yapraklar düşürdüm göz kirpiklerime!
Yüregınıze saglık.
SEvgiyle dua ile..