BENİ O GÜN ANLARSIN
Karşıma geçip seni anlıyorum deme hiç
Yüreğine hasretlik dolduğunda anlarsın. Ne zaman ki kolların hükmedecek saçına Ellerine dolayıp, yolduğunda anlarsın... Gözlerin zehir eder sana bütün geceyi Çözemezsin bir türlü, bu garip bilmeceyi. Kara bir bulut kaplar, gönül denen bahçeyi O gül yüzün sararıp, solduğunda anlarsın... Döner sırtını gider gönlünü bağladığın Farkına bile varmaz yürekler dağladığın. Kaç gece sabahlayıp, sarılıp ağladığın Yastığı sırılsıklam, bulduğunda anlarsın... Kimseyi benzetemez, koyamazsın yerine Hasret vurur her yandan, yaran iner derine. kendin gibi taş kalpli, kıymet bilmez birine Benim gibi kul köle, olduğunda anlarsın... |
Ne zaman ki kolların hükmedecek saçına
Ellerine dolayıp, yolduğunda anlarsın...
...
bu kısmına bayıldım. şiirin tamamı çok güzeldi, ancak burası bir başkaydı benim için. elinize kolunuza sağlık. saygılarımla...