Yokluğum Ölümün Olsun
Zaman geceyi vururken pencereme
Ben sensizliği yaşıyorum sadece Sensizlik ki şarabın sonudur şimdi Bir yudum değil bu ayrılık Kana kana içtiğim kadeh gibi Sonu gelmiyor bu yanlızlığın,, Sensizlik bitmiyor bu şarap gibi... Yalnızlık ömür gibidir yokluğunda Hey gidi şair susulur mu şimdi haykır ki duysun yalnızlığın mimarı sen ki acıyı mürekkep etmişsin kalemine kağıda değdiğinde kan gibidir dizeler yalnızlığın ardından dökülmüş kan... Sensizlik ateş gibi sanki,, Gelmediğin hergün daha çok yakıyor beni... Ne kadar sürecek bu ayrılık Gelipte küllerimi topla bari... Kül dediğin rüzgar vurdumu savrulur Sen ne rüzgarsın artık ne yanacak bir ateş Neye yarar çok sevmek Ölüm değil ayıran yaşamın ta kendisi... Gerçi bana kalsa bitmezdi bu sevgi Acısıyla tatlısıyla yaşardım seni Ne ölüm ne yaşam Hiç birşey ayıramazdı senden beni Eğer ki sen istemeseydin bensizliği... Ölüm ki yalnızlığın ismidir şimdi Yalnızlık senden miras Üşürüm yokluğunda Ayaz gecelerimde Penceremde beklerim seni... ///Beklemek senden sonra en büyük alışkanlığım oldu/// Hey gidinin yalnızlığı Ellerim tutmaz mutlu musun? Yüzüme çizgiler doldu Her birinde sitem var Acıyı sen işledin yüzüme... ///yüreğimi sorma,,bu yara derindir bir kelam edip kanatma/// Zamanın dokunamadığı Benden geri alamadığı tek şey gözlerimdeki sen... gözlerimden öte yoksun artık sözlerim değmez yüreğine.... Hepimizin gözlerinde aynı acı Hepimizin yüreğinde eski bir aşk acısı... Bu yanlızlığı musallat eden sensin bana Kimseyi alamadım senden sonra hayatıma Hayat yokluğunda bir çöl Ben çölün ortasında yağmursuz Susuz bir canlı misali Biliyorum bu son fasıldır Ölüm serap değil gerçeğin adıdır Zaman yok gidiyorum Bil ey sevgili bil ki yokluğum Ölümün olsun.... Şimdi durmaktayım bir uçurumun kenarında Ya sevgini atmalıyım bırakıp kaçmalıyım sonra Yada ben ölüme gidip taşımalyım bu aşkı sonsuza.... |
tebrıkler sevgılı şairim kutluyorum
selami