KONUŞ GERÇEĞİM
Konuş gerçeğim kanat yaralarımı,
Düşlerimin başını ez bakışlarınla, Bilirim en zor sınavları, Dermansız dertleri bilirim hayatta, Aşkın nasıl can aldığını, Nasıl öldüğünü bir insanın aşkla, Konuş gerçeğim kır kanadımı, Uçsuz bucaksız bir denizdi bende sevda, Siz en iyi yüzücüydünüz ya hani, Bırakamadınız korkunuzdan kendinizi bana, Gösteremediniz kör gözlerime gerçeği, Saklarken karanlığında gözlerimin, Her şeye layık bir yalnızdım ben, Hayatın gerçeğini göremeyen, Biliyorum en değerlinizdim. Aslında boş sokaklar kalabalıktı, Ben yalnızlığa mahkûm edilmiştim. Biliyorum sende beni terk edeceksin. Konuş gerçeğim aşikâr eyle sırrımı, Canım acımaz artık bu saatten sonra, Vuralım hayatın teline teline, Bak bir ayrılık şarkısı çal önce bana, Sonra oynayalım gerine gerine, Bir daha mı geleceğiz bu dünyaya, Haydi, vur darbukacı darbukaya, Gerçeğim konuşuyor içimden, Siz bakmayın efkârlanıp ağladığıma, Seviyorsam size ne benden, Biz üşümeleri biliriz yalnızlığımızda, Yanmaları bildiğimiz gibi sevgilerden. Kesilme nefesim, sesim sakın susma. Konuş gerçeğim aynalar sussun. Vuracaksa beni bu aşk vursun. Olmadı sürersin sevdayı, Bir kadının bakışlarına, Gecenin üşüten teninde, Çekersin tetiği tutkusuyla, Ateş almadı mı yalancı sevda, Vazgeçme dene sen ikincisini, En sonunda ey aşk, Serersin iki seksen yere beni, Sabretmelisin aslında, Zahmete sokmayayım seni, Beklersen görürsün zamanla, Öleceğim ben zaten ki, Gelmelerin hiçbir anlamı yok artık, Sen diye verirken son nefesimi, Konuş gerçekliğim anlat hikâyemi, Belki ismi düşmeden dudaklarımdan, Belli mi olur yetişir belki... Ve bende durur haylaz zaman... BAKİ EVKARALI |