NEREYE BU GİDİŞKızıl çığlıklar yol buldu madur kalplerde. Bir ekmek kavgasında yitirildi hayaller. Artık yarın umutları bile derinlere gömüldü. İştahı kapanmadı hırsız hükümdarların, mutsuz renklere yüzler büründü. Emeğinin terini silmek isterdi, sevinerek Yarınlarına düş biriktirmek isterdi. Binlerce işsiz kalan vatan evladı. Şimdi avuçlarında zalimin kırbaç izleri, Yüreklerinde gelecek korkusunun filizleri. Nasıl büyüyecek bu ülkenin yeni nesilleri? Nerede bırakacaklar çocuk neşelerini? Sarılmaları gerekirken birbirlerine; dostça, nifaklar sokulacak taze beyinlerine. Zehirli piyon yapılacaklar umuda karşı puştca. ALEV YAVUZ 16/04/2009 |