Kaybettiğim yıllara yanıyorum
Karanlıklar içinde aydınlığı oynuyorum
Elim ayağım tutmuyor yürümeye Koşmaya çalışıyorum Karanlık odaya esir düşmüş mahkumum Ma pus hane şart mı esir olmaya Dört duvar her yerde aynı değil mi acaba Gönül dışarıda gezerken manada Yatağa bağlılık esirlik başka ne ki intibak da Duvarlar kirden görünmüyor Kalemsiz fırçasız Kirpiklerim ile gök yüzü çiziyorum Aç karnıma koyun yok budu indiriyorum Yaşam zor dört duvar arasında Deniz kıyısında kenarda oturuyorum Yastık yok başımı koymaya Kuş tüyü yatağa uzanıyorum Utanırdım önceleri şimdi usanıyor Kalkmayan kollarımla meyveler topluyorum Yeşil bağlar arasında yol alıyor Gözlerim kapanıyor ağlıyorum Geçmişe dönüp bakamıyorken Yanıma küçük çocuk sokuluyor Susuyorum Çocukta kaybettiğim yıllara yanıyorum 14.04.2009 Seyfi Yiğit |
Yanıma küçük çocuk sokuluyor
Susuyorum
Çocukta kaybettiğim yıllara yanıyorum
***************************
yıllara,yollara yaşanmışlara dair sevgiler saygılar.