OLDUK...
Yakın mesafeli bakışlarımız
Kirpik uçlarında, gözyaşı olduk Kalbimizi, aşkla yakışlarımız Gönül mangalında, köz-başı oldu... Târif edilemez hislere düştük Konuşmak gereken yerlerde sustuk Hâyâllerde kaldı, kuştüyü yastık Semâda, yabancı göktaşı olduk... Uyandım her sabah hâyâlin ile Bana " gitme " diyor, rüyâlar bile Dönersen silinir, çektiğim çile Terzisiz dükkânın, kumaşı olduk... OKTAY ZERRİN |