YİNE ŞİİRLERİMDESİN...
Bir tanem bir zamanlar adına
Şiirler yazardım pembe kağıda Bir elimde kurşun kalem Bir elimde kalem tıraşım silgim Üç kelime yazardım Olmadı silerdim Dile gelmeliydi her hecem Gündüz gibi olmalıydı gecem Bilmeliydin nasıl seveceğimi İşte böyle dile geleceğimi Sen hep şiirlerimde olmalıydın Ve şiirlerimde yaşamalıydın… Daha sonra daktilo tuşlarına Hızlı hızlı bastım parmaklarımla Yazdım sildim çoğu zaman Sensizlikti beni en çok koyan Yazmalıydım şiirlerime an be an.. Daktilonun sesi kulaklarımı çınlatırdı Sana yazmadığımda gönül çıldırırdı Şiirler beni sana az az yaklaştırırdı Gönlümde hep karalar bağlardı Bu yürekte onun için sana yazardı Çünkü Sen gitmedin bendesin En önemli yerdesin… Şimdi bilgisayarım var masamda Sadece tuş sesleri var kulağımda Teknoloji artık benden yana Her şeyimi kolaylaştırdı inan bana Artık şiirlerimi çabuk yazıyorum Yazdığımı hiç silmiyorum Uyakmış heceymiş bakmıyorum Sadece içimdekilerini yazıyorum Bak gördün mü seni hiç unutmuyorum? Eskiden nasılsa şimdi de öylesin Her zamanki gibi,YİNE ŞİİRLERİMDESİN… SIDIKA EMEK |
Sadece içimdekileri yazıyorum
Bak gördün mü seni hiç unutmuyorum?
Eskiden nasılsa şimdi de öylesin
Her zamanki gibi,YİNE ŞİİRLERİMDESİN…
Uyağı heceyi takmak bazen içimizdekileri aktarmamıza mani oluyor.
Bence detakmayın siz ve bu güzel eserleri yaratın.
kaleminiz susmasın.
Sevgiler yüreğinize.